„PORADNIK RUCHU DROGOWEGO”

 Uwaga! Dzikie zwierzęta

Czas jesieni, to początek okresu wzmożonej migracji dzikich zwierząt. Trend ten utrzymuje się aż do wiosny i w dużej mierze związany jest z przemieszczaniem się zwierząt leśnych przed zimowiskiem, poszukiwaniem pokarmu, czy też okresem rozrodczym. Warto przy tym pamiętać, że dzika zwierzyna nie zna zasad ruchu drogowego i w okresie tym odnotowuje się częstsze przypadki zdarzeń drogowych z jej udziałem.

O tym jak powinien postępować kierujący pojazdem, aby zminimalizować ryzyko takich zdarzeń drogowych oraz jak zachować się w razie wypadku z udziałem dzikich zwierząt? Do kogo dzwonić, kogo alarmować…? Na to zwrócę uwagę
w przedstawionym artykule. Zachęcam do lektury.

W uzasadnionych przypadkach zarządcy dróg zobligowani są do ostrzeżenia przed dzikimi zwierzętami, stosując znaki ostrzegawcze A-18b. Celem umieszczenia znaku jest uprzedzenie kierowcy o możliwości napotkania dzikich zwierząt i tym samym wzbudzenie czujności i zachowanie szczególnej ostrożności podczas jazdy.

Należy pamiętać, że postawienie samego znaku nie stanowi gwarancji bezpieczeństwa, a jedynie wskazanie, że w danym rejonie zwiększone jest niebezpieczeństwo pojawienia się zwierzęcia na drodze. Znak należy traktować podobnie jak znak ostrzegawczy przed przejściem
dla pieszych, gdzie także musimy zachować szczególną ostrożność. Warto też podkreślić, że nie ma możliwości przewidzenia, gdzie zwierzę wybiegnie na drogę co oznacza, że może to nastąpić także poza obszarem oznakowanym znakiem drogowym A-18b, dlatego poruszając się pojazdem na odcinkach dróg, na których nie przewidziano takich znaków, nie powinniśmy zapominać o ryzyku pojawienia się dzikiej zwierzyny na drodze. Ku zaskoczeniu, częstym zjawiskiem jest także obraz dzikich zwierząt także w miastach.

Jeśli na drodze lub w jej najbliższym otoczeniu dostrzeżemy zwierzę, bezpieczne zredukowanie prędkości uznawane jest za reakcję najwłaściwszą.
Warto pamiętać, aby nie hamować gwałtownie, ponieważ może to nas narazić na wpadnięcie w poślizg lub kolizję z pojazdem jadącym za nami. Próby omijania zwierzyny przez gwałtowne szarpanie kierownicą także uznawane są za wyjątkowo niebezpieczne. Następstwa wpadnięcia w niekontrolowany poślizg w tym przypadku mogą być znacznie dotkliwsze niż samo zderzenie z dzikim zwierzęciem. Ominięcie zwierzęcia powinno następować wyłącznie w przypadku, jeśli nasza prędkość została zredukowana wystarczająco i nie powoduje zagrożenia, a sam manewr możemy wykonać pewnie i bezpiecznie.

Podczas spotkania na drodze ze zwierzęciem powinniśmy również wystrzegać się używania sygnalizacji dźwiękowej oraz mrugania światłami, gdyż czynności takie często dezorientują zwierzę i powodują, że zwierzę zamiast uciekać, staje w bezruchu. Odstraszanie zwierząt za pomocą sygnałów dźwiękowych i świetlnych jest zasadne w przypadku, kiedy udało nam się wyhamować pojazd całkowicie. Wtedy oswojone z sytuacją zwierzę, często samo opuszcza otoczenie drogi. Należy tez pamiętać, że nie jest wskazane wychodzenie z auta celem podjęcia próby samodzielnego przegonienia zwierząt przebywających na drodze, czy też zbliżanie się i dotykanie zwierząt poszkodowanych, ponieważ dzikie lub zranione zwierzęta będące w szoku są nieprzewidywalne i mogą zaatakować.

W przypadku zdarzenia drogowego z dzikim zwierzęciem w pierwszej kolejności należy opanować emocje i pamiętać o bezpieczeństwie własnym oraz pasażerów. Należy bezpiecznie zatrzymać auto w odpowiednim do tego miejscu, włączyć światła awaryjne, ustawić trójkąt ostrzegawczy oraz pamiętać o założeniu kamizelki odblaskowej a następnie poinformować odpowiednie służby, w tym przypadku np. Policję, wybierając
nr alarmowy 112. Do obowiązków wezwanych służb należy podjęcie odpowiednich kroków w celu zapewnienia pomocy potrąconej zwierzynie lub usunięcie jej z drogi.

Jeśli jesteśmy uczestnikami wypadku z dzikim zwierzęciem i jednocześnie ubezpieczyliśmy swój pojazd w ramach polisy AC, to obowiązkiem ubezpieczyciela będzie pokrycie wszystkich szkód wyrządzonych przez zwierzynę.

Sprawa komplikuje się jeśli takiego ubezpieczenia w trakcie wypadku lub kolizji nie posiadaliśmy. Co prawda istnieją możliwości, aby dochodzić rekompensaty od zarządcy drogi. W praktyce może okazać się to trudne do wyegzekwowania, gdyż jeśli doszło do zdarzenia na drodze oznakowanej odpowiednim znakiem do naszych obowiązków należy przecież zachowanie szczególnej ostrożności. W przypadku jednak, gdy do zdarzenia doszło na drodze nieoznakowanej takim znakiem, jak wcześniej wspominałem, trzeba pamiętać, że nie ma możliwości przewidzenia, gdzie zwierzę wybiegnie na drogę co oznacza, że może to nastąpić wszędzie. Inną sytuacją jest jeśli do zdarzenia ze zwierzęciem doszło na skutek zgłoszonego polowania, wtedy możemy rościć prawo do odszkodowania od odpowiedniego koła łowieckiego, które zorganizowało polowanie.

Statystyki pokazują, że do większości zdarzeń drogowych z udziałem dzikiej zwierzyny dochodzi na drogach otoczonych lasami i polami w godzinach17:00-22:00. Pamiętajmy, że główną zasadą zminimalizowania ryzyka takich zdarzeń drogowych jest zachowanie w czasie jazdy ostrożności oraz odpowiedniej prędkości na drodze, zwłaszcza w obszarach leśnych i niezurbanizowanych, co przypadku ryzyka pojawienia się dzikich zwierząt jest szczególnie istotne.

Opracował:

z up. organu zarządzającego ruchem

Krzysztof Pietrzko

Kierownik Biura Zarządu Dróg

w Wydziale Inwestycji, Rozwoju i Dróg

Starostwa Powiatowego w Łodzi

październik 2024 r.

„PORADNIK RUCHU DROGOWEGO”

Droga droga

Lato i czas wakacji, to z reguły okres częstszych wyjazdów niż zwykle. Oby wakacyjne drogowskazy nie przyniosły niepotrzebnie zwiększonych kosztów podróży, czy też nie okazały się drogą do utraty prawa jazdy, warto pamiętać o przestrzeganiu na drodze przepisów prawa. O tym jak warto, pod względem finansowym, zwrócę uwagę w przedstawionym artykule.

Zmiany, które weszły już w życie od 1 stycznia 2022 r. są bardziej kosztowne za najgroźniejsze wykroczenia drogowe np. takie jak przekroczenie dopuszczalnej prędkości czy też wyprzedzanie na przejściach dla pieszych. Podstawę prawną obowiązującego taryfikatora stanowi „Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych za wybrane rodzaje wykroczeń”.

Według ww. taryfikatora mandatów, maksymalna kwota za jedno przewinienie może wynosić nawet 5 000 zł.

Poniżej przedstawiam kilka przykładów wykroczeń wraz z wysokością przewidzianych mandatów karnych:

• Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu dla pieszych lub wchodzącemu na to przejście - 1 500 zł*
• Nieustąpienie przez kierującego pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi,
  na którą wjeżdża- 1 500 zł*
• Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przy przejeżdżaniu przez chodnik lub drogę dla pieszych albo podczas jazdy po placu, na którym ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni- - 1 500 zł*
• Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem podczas włączania się do ruchu - 1 500 zł*
• Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przy cofaniu pojazdem - 1 500 zł*
• Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem w strefie zamieszkania- 1 500 zł*
• Niezatrzymanie pojazdu w celu umożliwienia przejścia przez jezdnię osobie niepełnosprawnej, używającej specjalnego znaku lub osobie o widocznej ograniczonej sprawności ruchowej - 1 500 zł*
• Wyprzedzanie pojazdu na przejściu dla pieszych, na którym ruch nie jest kierowany, lub bezpośrednio przed tym przejściem - 1 500 zł*
• Omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu - 1 500 zł*
• Naruszenie zakazu jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych - 1 500 zł*

          *Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 3 000 zł;

• Wchodzenie na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub rozpoczęto ich opuszczanie – 2 000 zł;
• Naruszenie przez kierującego pojazdem zakazu korzystania z drogi przejazdu pojazdu uprzywilejowanego utworzonej przez kierujących innymi pojazdami w warunkach zwiększonego natężenia ruchu utrudniającego swobodny przejazd pojazdu uprzywilejowanego w celu umożliwienia swobodnego przejazdu tego pojazdu – 500 zł. Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 2 500 zł;
• Przekroczenie dopuszczalnej prędkości:
  • do 10 km/h – 50 zł;
  • o 11-15 km/h – 100 zł;
  • o 16-20 km/h – 200 zł;
  • o 21-25 km/h – 300 zł;
  • o 26-30 km/h – 400 zł;
  • o 31-40 km/h – 800 zł. Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 1 600 zł;
  • o 41-50 km/h – 1 000 zł Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 2 000 zł;
  • o 51-60 km/h – 1 500 zł Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 3 000 zł;
  • o 61-70 km/h – 2 000 zł. Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 4 000 zł;
  • o 71 km/h i więcej – 2 500 zł. Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 5 000 zł;
• Zawracanie w warunkach, w których mogłoby to zagrażać bezpieczeństwu ruchu lub ruch ten utrudnić - 200-400 zł;
• Wyprzedzanie bez zachowania bezpiecznego odstępu od wyprzedzanego pojazdu lub uczestnika ruchu – 300 zł;
• Zwiększanie prędkości przez kierującego pojazdem wyprzedzanym – 350 zł;
• Naruszenie przez kierującego pojazdem mechanicznym zakazu wyprzedzania pojazdu:
  • silnikowego przy dojeżdżaniu do wierzchołka wzniesienia
  • silnikowego na zakręcie oznaczonym znakami ostrzegawczymi
  • silnikowego na skrzyżowaniu, z wyjątkiem skrzyżowania o ruchu okrężnym lub na którym ruch jest kierowany
  • uprzywilejowanego na obszarze zabudowanym
  • na przejeździe dla rowerzystów i bezpośrednio przed nim, z wyjątkiem przejazdu, na którym ruch jest kierowany
  • na przejeździe kolejowym i bezpośrednio przed nim
  • przy przejeżdżaniu przez tory tramwajowe lub bezpośrednio przed nimi,
    z wyjątkiem skrzyżowania lub przejazdu tramwajowego, na którym ruch jest kierowany
  • określonego znakiem drogowym
  • Wyprzedzanie pojazdu z niewłaściwej strony

           - mandat karny w wysokości 1 000 zł, a od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 2 000 zł;

• Naruszenie przez kierującego zakazu wjeżdżania na skrzyżowanie, jeśli na skrzyżowaniu lub za nim nie ma miejsca do kontynuowania jazdy – 300 zł;
• Naruszenie przez kierującego pojazdem zakazu objeżdżania opuszczonych zapór lub półzapór oraz wjeżdżania na przejazd, jeśli opuszczanie ich zostało rozpoczęte lub podnoszenie ich nie zostało zakończone – 2 000 zł**
• Naruszenie przez kierującego pojazdem na przejeździe kolejowym zakazu wjazdu za sygnalizator przy sygnale czerwonym, czerwonym migającym lub dwóch na przemian migających sygnałach czerwonych, lub za inne urządzenie nadające te sygnały –
  2 000 zł**
• Naruszenie przez kierującego pojazdem zakazu wjeżdżania na przejazd kolejowy, jeśli po jego drugiej stronie nie ma miejsca do kontynuowania jazdy - 2 000 zł**

**Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 4 000 zł;

• Niezachowanie przez kierującego pojazdem wymaganego minimalnego odstępu między pojazdem, którym kieruje, a pojazdem jadącym przed nim na tym samym pasie ruchu – 300-500 zł;
• Jazda autostradą lub drogą ekspresową w kierunku przeciwnym niż wynikający z ustawy lub znaków drogowych – 2 000 zł;
• Cofanie na autostradzie lub drodze ekspresowej – 300 zł
• Zatrzymanie lub postój pojazdu na autostradzie lub drodze ekspresowej w innych miejscach niż wyznaczone w tym celu – 300 zł;
• Ozdabianie tablic rejestracyjnych oraz umieszczanie z przodu lub z tyłu pojazdu znaków, napisów lub przedmiotów ograniczających czytelność tych tablic – 500 zł
• Umieszczanie na pojeździe tablic rejestracyjnych w innym miejscu niż konstrukcyjnie do tego przeznaczone – 500 zł;
• Przewożenie osób pojazdem nieprzeznaczonym lub nieprzystosowanym do tego celu – 300 zł za każdą osobę przewożoną w niewłaściwy sposób, nie wyższa niż 3 000 zł;
• Przewóz osób w liczbie przekraczającej liczbę miejsc określonych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu albo wynikających z konstrukcyjnego przeznaczenia pojazdu niepodlegającego rejestracji – 300 zł za każdą osobę ponad określoną liczbę, nie wyższa niż 3 000 zł;
• Niekorzystanie z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy – 100 zł;
• Kierowanie pojazdem przewożącym pasażerów niekorzystających z pasów bezpieczeństwa – 100 zł;
• Kierowanie na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu pojazdem innym niż mechaniczny przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu – 2 500 zł;
• Kierowanie na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu pojazdem innym niż mechaniczny przez osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka – 1 000 zł;
• Samowolne ustawianie, usuwanie, włączanie, wyłączanie, zmiana położenia, zasłanianie lub czynienie niewidocznym znaku, sygnału, urządzenia ostrzegawczego lub zabezpieczającego – 400 zł;
• Używanie pojazdu niszczącego nawierzchnię drogi – 300 zł;
• Niewskazanie wbrew obowiązkowi, na żądanie uprawnionego organu, komu pojazd został powierzony do kierowania lub używania w oznaczonym czasie:
  • w postępowaniu w sprawach o przestępstwo – 4 000 zł;
  • w postępowaniu w sprawach o spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym – 2 000 zł;
  • w sprawach dotyczących przekroczenia dopuszczalnej prędkości - dwukrotność wysokości grzywny przewidzianej za dane wykroczenie, nie niższa niż 800 zł;
• Niezachowanie należytej ostrożności na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu i spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez:
  • kierującego pojazdem mechanicznym - kwota mandatu karnego przypisanego za naruszenie stanowiące znamię zagrożenia powiększonao 1 000 zł;
  • uczestnika ruchu lub inną osobę znajdującą się na drodze, z wyjątkiem kierującego pojazdem mechanicznym - kwota mandatu karnego przypisanego za naruszenie stanowiące znamię zagrożenia powiększona o 500 zł;
• Niezachowanie należytej ostrożności na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu i spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jeżeli następstwem było naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia przez:
  • kierującego pojazdem mechanicznym – 1 500 zł. Od 17 września 2022 r. za ponowne wykroczenie popełnione w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania – 3 000 zł;
  • uczestnika ruchu lub inną osobę znajdującą się na drodze, z wyjątkiem kierującego pojazdem mechanicznym - kwota mandatu karnego przypisanego za naruszenie stanowiące znamię zagrożenia powiększona o 1 000 zł, jednak nie niższa niż 1 500 zł;
• Niezachowanie należytej ostrożności na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu i spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka – 2 500 zł;
• Tamowanie lub utrudnianie ruchu przez kierującego pojazdem mechanicznym – nie niższa niż 500 zł.

To tylko kilka przykładów dotyczących kwestii finansowej. Przy tej okazji warto również pamiętać o istotnym znaczeniu punktów karnych, mogących doprowadzić do utraty prawa jazdy. Zaostrzony taryfikator punktów karnych zacznie obowiązywać we wrześniu 2022 r.

Czy zmiany przepisów przyczynią się do mniejszej liczby wypadków i poprawią stan bezpieczeństwa na polskich drogach? Tego nie wiemy. Z nowego Rozporządzenia dowiadujemy się jak wprowadzone zmiany mogą wpłynąć na nasz budżet. W kwestii poprawy stanu bezpieczeństwa na drogach pewne jest tylko to, że prawdziwą wartość udziału w ruchu drogowym najbardziej pokazać mogą sami uczestnicy, własnym zachowaniem.

Opracował:

z up. organu zarządzającego ruchem

Krzysztof Pietrzko

Inspektor

w Wydziale Inwestycji, Rozwoju i Dróg

Starostwa Powiatowego w Łodzi

Czerwiec 2022 r.

„PORADNIK RUCHU DROGOWEGO”

Widoczni po zmierzchu

Okres jesienno-zimowy, któremu dodatkowo towarzyszy przestawienie zegara to sezon dłuższego wieczoru. Zachowując podobne tempo życia codziennego pamiętajmy, że okres ten może być szczególnie niebezpieczny głównie dla pieszych uczestników ruchu drogowego. Osoby w samochodzie chroni karoseria oraz systemy bezpieczeństwa, natomiast piesi muszą wiedzieć, że nawet najlepsze techniczne rozwiązania na drodze nie gwarantują bezpieczeństwa bez użycia wyobraźni i zasady ograniczonego zaufania. Jednym z najważniejszych, a jednocześnie najłatwiejszych do zastosowania rozwiązań służących poprawie bezpieczeństwa na drodze, jest zachowanie zasad dobrej widoczności, której brak jest jedną z przyczyn wypadków. Pamiętajmy więc o stosowaniu elementów odblaskowych na odzieży, co zwiększa szansę pieszego na uniknięcie potrącenia przez jadący pojazd.

W 2020 roku na polskich drogach wydarzyło się 23 540 wypadków drogowych, w których zginęło 2 491 osób, a 26 463 osoby zostały ranne, w tym 8 805 osób odniosło ciężkie obrażenia. Od wielu lat tzw. niechronieni uczestnicy ruchu drogowego, czyli piesi, rowerzyści, motocykliści i motorowerzyści są grupą, która stanowi około 40% ogółu ofiar (śmiertelnych i rannych) wypadków drogowych w Polsce.

W odniesieniu do pieszych policyjne statystyki pokazują, że w 2020 roku w wyniku wypadków drogowych zginęło 631 osób (25% ogółu zabitych), a ciężkie obrażenia odniosły 1 954 osoby (22% ogółu ciężko rannych).

Warto pamiętać, że zgodnie z obowiązującym prawem - ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, poza strefą zamieszkania:

• Pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych, a w razie ich braku - z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.
  
• Pieszy idący po poboczu lub jezdni jest obowiązany iść lewą stroną drogi.
  
  
• Piesi idący jezdnią są obowiązani iść jeden za drugim. Na drodze o małym ruchu, w warunkach dobrej widoczności, dwóch pieszych może iść obok siebie.
  
  
• Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w razie braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego.
  
  
• Pieszy poruszający się po drodze po zmierzchu poza obszarem zabudowanym jest obowiązany używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu, chyba że porusza się po drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub po chodniku.

Pomimo, że obowiązek noszenia kamizelki nie odnosi się do rowerzystów (myślę, że z uwagi na konieczność wyposażenia roweru w światła ostrzegawcze), warto jednak żeby rowerzyści również stosowali tę regułę, co tylko może poprawić sytuację na drodze. Poniższe zdjęcia z polskich dróg pokazują, że warto używać elementów odblaskowych również w obszarze zabudowanym także w porze dnia.

Elementy odblaskowe pozwalają dostrzec pieszego z odległości 150 do nawet 300 metrów w zależności od warunków pogodowych. Daje to szansę kierowcy na podjęcie odpowiednich reakcji przy zbliżaniu się do takiego uczestnika ruchu drogowego. Pieszy poruszający się po zmierzchu po drodze bez elementów odblaskowych jest praktycznie niewidoczny. Kierowca jest w stanie zauważyć go dopiero z odległości ok. 20-30 metrów. Jest to niejednokrotnie zbyt mała odległość, aby kierujący miał czas na dokonanie odpowiedniego manewru hamowania czy bezpiecznego ominięcia takiej osoby, w sposób niezagrażający jej bezpieczeństwu.

Wracając do przepisów prawa należy pamiętać również o obowiązku  używania elementów odblaskowych przez osoby wykonujące roboty na drodze:

Osoba wykonująca roboty lub inne czynności na drodze jest obowiązana używać w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu elementów odblaskowych odpowiadających właściwym warunkom technicznym.

Ww. zapis może być odpowiedzią na zadawane przez wielu kierowców pytanie, czy kamizelki odblaskowe są obowiązkowe w samochodzie skoro przepisy tego nie wymagają? Biorąc jednak pod uwagę nieprzewidziane wyjście z samochodu na drodze w celu np. wymiany koła, łatwo dojść do wniosku, że w każdym samochodzie powinna znajdować się kamizelka odblaskowa, która może być szczególnie potrzebna po zmroku.

Powiat Łódzki Wschodni w ramach realizacji „Powiatowego Programu Zapobiegania Przestępczości oraz Porządku Publicznego i Bezpieczeństwa Obywateli na lata 2018-2023 dla Powiatu Łódzkiego Wschodniego” podejmuje liczne działania mające wpływ na poprawę porządku publicznego i stanu bezpieczeństwa mieszkańców Powiatu, z uwzględnieniem aktualnych potrzeb w tym zakresie.

W trosce o bezpieczeństwo niechronionych uczestników ruchu drogowego, Powiat każdego roku dokonuje zakupów materiałów odblaskowych, w tym kamizelek, które są bezpłatnie przekazywane mieszkańcom Powiatu.

Osoby potrzebujące, nieposiadające odblaskowego wyposażenia mogą zgłaszać się do Starostwa Powiatowego w Łodzi – Referatu Promocji Powiatu i Informacji, który dysponuje tego typu elementami wyposażenia dla niechronionych uczestników ruchu drogowego.

Opracował:
z up. organu zarządzającego ruchem
Krzysztof Pietrzko
Inspektor
w Wydziale Rozwoju Gospodarczego, Rolnictwa i Ochrony Środowiska
Starostwa Powiatowego w Łodzi

 Październik 2021 r.

„PORADNIK RUCHU DROGOWEGO”

Uwaga pieszy

Od 1 czerwca 2021 r. w Polsce, wzorem wielu europejskich krajów, zacznie obowiązywać prawo nadające dodatkowe przywileje pieszym. Na podstawie nowych przepisów kierujący pojazdem będzie zobowiązany ustąpić pierwszeństwa nie tylko pieszemu znajdującemu się na przejściu dla pieszych, ale i pieszemu wchodzącemu na przejście. Jak interpretować nowe przepisy drogowe? Na czym polega nazywane potocznie „pierwszeństwo pieszego”?

W przedstawionym artykule zwrócę uwagę na to zagadnienie. Postaram się podpowiedzieć czy można przyjąć, że nowe prawo tak naprawdę zezwala na bezwzględne pierwszeństwo pieszego na ulicy. Doradzę również, na co warto zwracać szczególną uwagę w obrębie przejścia dla pieszych nie narażając się na łamanie obowiązującego prawa, a zwłaszcza na nieprzyjemne ryzyko wypadku.

Statystyki pokazują, że najwięcej wypadków drogowych z udziałem pieszych jest właśnie na przejściach przez jezdnię. W 2020 r. doszło w Polsce do 2678 wypadków drogowych na przejściach dla pieszych, stanowi to 51,2% wszystkich wypadków z udziałem pieszych. Śmierć poniosło 197 osób (31,2% ogółu zabitych pieszych), rannych zostało 2 581 osób (54,9 % ogółu rannych pieszych). Najczęstszą ich przyczyną było nieustąpienie przez kierowców pierwszeństwa pieszym.

Rozpoczynając temat należy uwzględnić wynikającą z ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, podstawową zasadę:

Pieszy, przechodząc przez jezdnię lub torowisko, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz korzystać z przejścia dla pieszych, za wyjątkiem dwóch przypadków:

1) gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.

2) przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni.

Przejście dla pieszych powinno być oznakowane oznakowaniem pionowym i poziomym:

Pieszemu, miejsce przeznaczone do przechodzenia w poprzek drogi wskazuje znak poziomy  P-10 „przejście dla pieszych”.

Kierującemu, miejsce takie wskazuje pionowy znak informacyjny D-6 „przejście dla pieszych”.

Wedle aktualnie obowiązujących (do końca maja 2021 r.) przepisów, pieszy zdobywa pierwszeństwo przed pojazdem dopiero wtedy, gdy jest na przejściu. Przy dużym natężeniu ruchu przejście na drugą stronę bywa uzależnione od dobrej woli i uprzejmości kierowców. Zmiany w prawie mają na celu ułatwienie pieszym przechodzenie na drugą stronę jezdni, co z reguły jest zamierzeniem pieszego w obrębie wyznaczonego przejścia. Obowiązujące od 1 czerwca 2021 r. przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, stanowią że:

Pieszy znajdujący się na przejściu dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem. Pieszy wchodzący na przejście dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem, z wyłączeniem tramwaju.

Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność, zmniejszyć prędkość tak, aby nie narazić na niebezpieczeństwo pieszego znajdującego się na tym przejściu albo na nie wchodzącego i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na tym przejściu albo wchodzącemu na to przejście

Nowe polskie przepisy, mające zarówno zwolenników jak i przeciwników, raczej nie przypadną do gustu piratom drogowym, którzy poruszają się po drodze w myśl zasady „Uwaga bo jadę…”. Zamiarem nowego prawa jest doprowadzenie do zmiany właśnie takich przyzwyczajeń kierowców, stawiając na wzajemne poszanowanie w relacji kierowca-pieszy, a przede wszystkim na zmniejszenie liczby wypadków drogowych na przejściach dla pieszych stawiając na uspokojenie ruchu w obrębie wyznaczonych przejść.

Od 1 czerwca 2021 r. , pojawia się również zakaz obowiązujący pieszych, dotyczący:

korzystania z telefonu lub innego urządzenia elektronicznego podczas wchodzenia lub przechodzenia przez jezdnię lub torowisko, w tym również podczas wchodzenia lub przechodzenia przez przejście dla pieszych – w sposób, który prowadzi do ograniczenia możliwości obserwacji sytuacji na jezdni, torowisku lub przejściu dla pieszych.

Należy też pamiętać, że pomimo otrzymanego prawa pierwszeństwa przed pojazdem, pieszy wchodzący na przejście nie jest zwolniony z zachowania szczególnej ostrożności, o czym nadmieniłem na wstępie. Minimalizując ryzyko nadinterpretacji przez pieszych nowych przepisów, należy również pamiętać o obowiązujących już od dawna przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym, które nadal będą miały zastosowanie i zabraniają pieszemu  wchodzenia na jezdnię:

• bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na przejściu dla pieszych,
• spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi;
• przechodzenia przez jezdnię w miejscu o ograniczonej widoczności drogi;
• zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię lub torowisko;
• przebiegania przez jezdnię;
• chodzenia po torowisku;
• wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub opuszczanie ich rozpoczęto;
• przechodzenia przez jezdnię w miejscu, w którym urządzenie zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę dla pieszych albo chodnik od jezdni, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują.

Analizując przedstawione zagadnienie można przyjąć, że odważnym posunięciem byłoby przyjęcie bezwzględnego pierwszeństwa pieszego na ulicy w obrębie przejścia. Warto jednak zaznaczyć, że pieszy jest również uczestnikiem ruchu drogowego i tak samo jak kierujący pojazdem zasługuje na swoje prawo i szacunek, a zwłaszcza z tego powodu, że jest niechronionym uczestnikiem ruchu i ma mniejsze szanse w nieprzewidzianym spotkaniu z poruszającym się pojazdem. Wszystkim kierowcom radziłbym zdjąć nogę z gazu i zachować czujne oko w obrębie wyznaczonych przejść dla pieszych. Natomiast pieszym warto zwrócić uwagę na instynkt samozachowawczy przed wejściem na przejście, gdyż przy braku czujności może się okazać zatrważające w skutkach, pomimo otrzymanych od 1 czerwca 2021 r. przywilejów w ruchu drogowym.

Opracował:
 up. organu zarządzającego ruchem
Krzysztof Pietrzko
Inspektor
w Wydziale Rozwoju Gospodarczego, Rolnictwa i Ochrony Środowiska
Starostwa Powiatowego w Łodzi

„PORADNIK RUCHU DROGOWEGO”

Promując zachowanie zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego a także edukację i komunikację ze społeczeństwem, Starosta Łódzki Wschodni działając jako organ zarządzający ruchem na drogach powiatowych i gminnych przedstawia „Poradnik ruchu drogowego”, który będzie składał się z artykułów poświęconych dziedzinie ruchu drogowego. W pierwszej części aspekty związane z parkowaniem pojazdu.

Zachęcam do lektury.

Parkowanie pojazdu

Brak miejsc parkingowych bywa częstym problemem wielu polskich miejscowości. Zdarza się, że chcąc zaparkować pojazd stoimy przed kwestią wyboru miejsca postojowego a literą prawa zastanawiając się co jest dopuszczalne a co zabronione, co stanowią przepisy oraz jak interpretować oznakowanie drogowe.

 W przedstawionym artykule postaram się wyjaśnić dylematy związane z interpretacją przepisów prawa w zakresie dotyczącym miejsc postojowych oraz sposobu parkowania pojazdów. Podpowiem także na co warto zwracać szczególną uwagę przy wyborze miejsca postojowego, nie narażając się na łamanie obowiązującego prawa.

Nadrzędnym dokumentem wskazującym miejsce i warunki zatrzymania lub postoju pojazdu określa ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, nazywana potocznie „Kodeksem drogowym”. Trzeba pamiętać, że w/w ustawa odnosi się nie tylko do dróg publicznych, dróg w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu, ale określa również zasady ruchu odbywającego się poza ww. miejscami, w zakresie koniecznym dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz wynikającym ze znaków i sygnałów drogowych. Skupiając się na treści dokumentu, w pierwszej kolejności należy zwrócić szczególną uwagę na podstawowe zapisy, które wskazują, że:

Zatrzymanie i postój pojazdu są dozwolone tylko w miejscu i w warunkach, w których jest on z dostatecznej odległości widoczny dla innych kierujących i nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia.

Kierujący pojazdem, zatrzymując pojazd na jezdni, jest obowiązany ustawić go jak najbliżej jej krawędzi oraz równolegle do niej.

W czasie postoju na drodze poza obszarem zabudowanym pojazd powinien znajdować się, jeżeli to tylko możliwe, poza jezdnią.

Kierujący pojazdem jest obowiązany stosować sposób zatrzymania lub postoju wskazany znakami drogowymi.

Kierujący pojazdem jest obowiązany w czasie postoju zabezpieczyć pojazd przed możliwością jego uruchomienia przez osobę niepowołaną oraz zachować inne środki ostrożności niezbędne do uniknięcia wypadku.

„Kodeks drogowy” dopuszcza zatrzymanie lub postój częścią samochodu (o DMC do 2,5 t), na chodniku lub całego samochodu osobowego, motocykla, motoroweru, roweru lub wózka rowerowego na chodniku przy krawędzi jezdni pod warunkiem że:

Na danym odcinku jezdni nie obowiązuje zakaz zatrzymania lub postoju – warto pamiętać, że zakaz umieszczony na drodze dotyczy również chodnika, za wyjątkiem sytuacji, gdzie pod znakiem zakazu umieszczona została tabliczka „nie dotyczy chodnika (pobocza)”

Szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych jest taka, że nie utrudni im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m;

Pojazd umieszczony przednią osią na chodniku nie tamuje ruchu pojazdów na jezdni.

Warto tu pamiętać o Rozporządzeniu Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych, które przewiduje odpowiednie znaki zakazu zatrzymywania się i postoju (B-35 zakaz postoju, B-36 zakaz zatrzymywania się, B-37 zakaz postoju w dni nieparzyste, B-38 zakaz postoju w dni parzyste):

Znaki te dotyczą strony drogi, po której są umieszczone (dotyczy to również drogi jednokierunkowej).

W celu oznaczenia początku, kontynuacji lub uchylenia przed skrzyżowaniem zakazu wyrażonego w/w znakiem B-35, B-36, B-37, B-38 przewiduje się łącznie ze znakiem jedną z odmian n/w tabliczek:

Wskazane jest zaznaczyć, że co do zasady, na polskich drogach (dwukierunkowych) pionowe znaki drogowe umieszczane są po prawej stronie, jednakże dopuszczone jest stosowanie w/w znaków w formie dwustronnej. Ułatwia to kierowcom, którzy zamierzają dojechać do lewej krawędzi jezdni, odczytanie informacji o obowiązującym zakazie zatrzymywania się lub postoju. Warto jednak podkreślić, że nie jest to reguła i brak znaku na odwrocie nie zwalnia z zakazu kierowców, którzy wjechali na stanowisko znajdujące się po lewej stronie jezdni, bez wcześniejszego upewnienia się czy dla przeciwnego kierunku ruchu nie przewidziano zakazu.

Wracając do zapisów „Kodeksu drogowego” należy pamiętać, że zabronione jest zatrzymanie pojazdu w przypadkach:

Na przejeździe kolejowym, na przejeździe tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu lub skrzyżowania;

Na przejściu dla pieszych, na przejeździe dla rowerzystów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed przejściem lub przejazdem – należy pamiętać, że zakaz ten obowiązuje także za przejściem lub przejazdem na drodze dwukierunkowej o dwóch pasach ruchu;

W tunelu, na moście lub na wiadukcie;

Na jezdni wzdłuż linii ciągłej oraz w pobliżu jej punktów krańcowych, jeżeli zmusiłoby to innych kierujących pojazdami wielośladowymi do najeżdżania na tę linię;

Na jezdni obok linii przerywanej wyznaczającej krawędź jezdni oraz na jezdni i na poboczu obok linii ciągłej wyznaczającej krawędź jezdni;

W odległości mniejszej niż 10 m od przedniej strony znaku lub sygnału drogowego, jeżeli zostałyby one zasłonięte przez pojazd;

Na jezdni przy jej lewej krawędzi, z wyjątkiem zatrzymania lub postoju pojazdu na obszarze zabudowanym na drodze jednokierunkowej lub na jezdni dwukierunkowej o małym ruchu;

Na pasie między jezdniami;

W odległości mniejszej niż 15 m od słupka lub tablicy oznaczającej przystanek, a na przystanku z zatoką - na całej jej długości;

W odległości mniejszej niż 15 m od punktów krańcowych wysepki, jeżeli jezdnia z prawej jej strony ma tylko jeden pas ruchu;

Na drodze dla rowerów, pasie ruchu dla rowerów oraz w śluzie rowerowej, z wyjątkiem roweru.

Jednocześnie zabrania się postoju pojazdu:

W miejscu utrudniającym wjazd lub wyjazd, w szczególności do i z bramy, garażu, parkingu lub wnęki postojowej;

W miejscu utrudniającym dostęp do innego prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub wyjazd tego pojazdu;

Przed i za przejazdem kolejowym, po obu stronach drogi, na odcinku od przejazdu kolejowego do słupka wskaźnikowego z jedną kreską;

W strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu;

Na obszarze zabudowanym poza wyznaczonymi w tym celu parkingami, gdy jest to pojazd lub zespół pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 16 t lub o długości przekraczającej 12 m.

Należy pamiętać również o zapisach Ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, które zabraniają niszczenia publicznych terenów zielonych, przez co należałoby rozumieć zakaz parkowania pojazdów na takich terenach:

Kto na terenach przeznaczonych do użytku publicznego niszczy lub uszkadza roślinność lub też dopuszcza do niszczenia roślinności przez zwierzęta znajdujące się pod jego nadzorem albo na terenach przeznaczonych do użytku publicznego depcze trawnik lub zieleniec w miejscach innych niż wyznaczone dla celów rekreacji przez właściwego zarządcę terenu, podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.

Warto wiedzieć, że pozostawienie samochodu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub zagraża bezpieczeństwu, naraża nie tylko na mandat i liczbę punktów karnych. Taki wyczyn przynosi ryzyko związane z odholowaniem pojazdu oraz ponoszeniem kosztów z tym związanych.

Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym zobowiązuje kierującego pojazdem do stosowania sposobu zatrzymania lub postoju wskazanego znakami drogowymi. W tym miejscu warto wskazać obowiązujące znaki dotyczące tej dziedziny ruchu drogowego.

W celu oznaczenia miejsca przeznaczonego do postoju pojazdów stosuje się znak D-18 „parking”.

                                Przykład parkingu dla osoby niepełnosprawnej                                                    Przykład parkingu dla motocykli

W sytuacji kiedy na znak D-18 umieszczony został symbol koperty, oznacza on miejsce przeznaczone na postój pojazdu uprawnionej osoby. Pod znakiem takim mogą być umieszczone tabliczki wskazujące użytkowników lub rodzaj pojazdów, dla których parking jest przeznaczony, np. tylko dla zaopatrzenia, służb ratunkowych, drogowych, itp. Jeżeli pod znakiem D-18 z symbolem koperty umieszczona jest biała tabliczka obrazująca „miejsce parkingowe dla osoby niepełnosprawnej” oznacza to, że wskazane miejsce parkingowe przeznaczone jest dla uprawnionej osoby niepełnosprawnej bądź kierującego przewożącego taką osobę (w takiej sytuacji, dla ułatwienia, nawierzchnia takiego miejsca postojowego powinna być wyznaczona kolorem niebieskim z zaznaczonym symbolem jak na tabliczce pod znakiem D-18). Jeżeli pod znakiem D-18 „parking” umieszczona została tabliczka barwy białej z symbolem pojazdu, oznacza to, że parking przeznaczony jest do postoju tylko określonego rodzaju pojazdów, które zostały wskazane na tabliczce, np. motocykle, samochody ciężarowe, ciągniki rolnicze. W przypadku potrzeby wskazania określonego sposobu parkowania pojazdów na drodze, pod znakiem D-18 przewiduje się odpowiednią odmianę tabliczki T-30 podającą sposób ustawiania pojazdów:

Trzeba zwrócić uwagę na występujące sytuacje, w których zarządcy drogi wykorzystują tabliczki T-30 o odpowiednio odwróconym symbolu. Oznacza to wyznaczenie postoju po lewej stronie drogi. Taki sposób oznakowania może być praktykowany na drogach dwukierunkowych o małym natężeniu ruchu w celu ułatwienia kierującemu dokonania wyboru miejsca parkingowego bez zbędnego przemieszczania się w celu analizy funkcjonującego oznakowania drogowego dla przeciwnego kierunku ruchu.

Jeżeli postój został wskazany znakami D-18 z tabliczkami T-30, wówczas na końcu odcinka przeznaczonego do postoju powinien znaleźć się znak D-18 z tabliczką „koniec”.

Opracował:
z up. organu zarządzającego ruchem
Krzysztof Pietrzko
Inspektor
w Wydziale Rozwoju Gospodarczego, Rolnictwa i Ochrony Środowiska
Starostwa Powiatowego w Łodzi